Dat wij ooit eens waren

Dat wij ooit eens waren

wanneer woorden verdwalen
zinnen weer zoek zijn
het hart niet meer voelt
wat het hoofd had bedoeld

wanneer stemmen verharden
deuren slechts slaan 
verwijten maar gaan
en de liefde bekoeld

wanneer eisen steeds harder
de stilte verstompt
de sorry niet komt
en ik niet meer weet
en jij steeds vergeet

dat wij ooit eens waren
als boom en als schors
als dauw en als mos
gewoon vanzelfsprekend
een ik en een jij
versmolten, een wij

waar woorden verdwalen
en zinnen steeds zoek zijn
waar het hoofd niet meer voelt
wat het hart had bedoeld

blijft leegte en donker
alleen in een huis
wel samen, geen thuis
we eisen een liefde
we voelen een gat
en dat wat ooit was
is zoetjes verloren

we horen de stemmen
schreeuwen in stilte
een kilte geboren
waar samen weer jij wordt
en ik weer verschijnt
Share by: