Afscheid Huis73

Afscheid "Huis73"

Natuurlijk…

Natuurlijk wil ik dichten
Voor een allerlaatste keer
Het liefst had ik gezongen
Maar dat durf ik toch niet meer
En nog veel liever stond ik
In mijn nakie op de vloer
Want jullie weten bloot is leuker
Maar toch ben ik niet zo stoer

Natuurlijk wil ik zeggen
Van het afscheid, het gemis
Van de zwaarte en het donker
Van hoe moeilijk weggaan is
Van de wangen en de tranen
Van het wit, van het zwart
Van het wegen en het wikken
Het beslissen met je hart

Natuurlijk wil ik blijven
Jullie missen voelt als steen
Ook al blijft er dan een draadje
Het is anders dan voorheen
Soms lopen wegen anders
Maak je keuzes heel bewust
Knaagt het stiekem toch een beetje
Voelt het stiekem ongerust

Natuurlijk wil ik denken
Dat ik zo het juiste doe
Dat het ruimte biedt en rust
Minder schuld en minder moe
Meer mama en meer thuis zijn
Beter zorgen voor elkaar
Leer ik luisteren naar mijn lichaam
Wordt het leven minder zwaar

Natuurlijk wil ik lachen
Schuine moppen bij de thee
Liters koffie en ons Ineke
Heeft altijd wat lekkers mee
Schaterlachen om van alles
Soms wat klagen hoort erbij
Heel hard werken en genieten
Van het horen bij een wij

Natuurlijk wil ik voelen
wil ik weten en vergeten
Wil ik horen en geloven
Wil ik passen, wil ik meten
Misschien wil ik wel alles
En is alles wel te veel
En valt er niks te willen
En ben ik gewoon stil

Nou misschien wil ik nog zeggen
Dat het fantastisch is geweest
Het samen en het eigen
Het voelde als een feest
De slingers nu naar beneden
Ik hang ze morgen thuis weer op
Wat in je hart zit is voor eeuwig 
Daar kan geen weggaan tegenop
Share by: